Eastern Waves: Warszawa-Oslo | Aktualności | O nas | Dystrybucja | Kontakt

pl/en

serie:
New Music in Eastern Europe Polish Radio Experimental Studio Populista Extras Polish Oldschool Kikazaru Pleasures -... --- .-..- -



podobne płyty


Lucia Dlugoszewski - Openings of the (eye)

Wydano: I 2020
Czas trwania: 68:26
CD | 16-str. wkładka | ekopack

Openings of the (eye) (1951-1952)
1. Discovery of the Minotaur
2. Disconsolate Chimera
3. Ritual of the Descent
4. Goat of the God

5. Lords of Persia (1965)

Wykonawcy:

#Ensemble
Ania Karpowicz - flet [1-5]
Piotr Sałajczyk - fortepian [1-5]
Hubert Zemler - perkusja [1-6]
Kamila Wąsik-Janiak - skrzypce [6]
Adam Eljasińki - klarnet [6]
Lilianna Krych - dyreyrgentka [6]

Goście:
Bartłomiej Witek - puzon [6]
Jan Harasimowicz - trąbka [6]
Szymon Łuniewski - trąbka [6]


JW Player goes here

Lucia Długoszewski to córka polskich imigrantów, niedoszła studentka medycyny, która rzuciła wszystko, by rozwijać swoje artystyczne pasje. Studentka Edgara Varèse’a stała się jedną z najciekawszych i najbardziej zapomnianych kompozytorek szkoły nowojorskiej.


Aspektem, na który najczęściej zwraca się uwagę w twórczości Długoszewski, jest brzmienie. Jej wrażliwości na dźwięk dowodzą już jej wczesne utwory, jak Moving Space Theater Piece for Everyday Sounds, który – zgodnie z nazwą – wykorzystywał brzmienia przedmiotów codziennego użytku. W partyturach Długoszewski zwraca uwagę cyzelowanie najdrobniejszych detali brzmieniowych. Rodzaj artykulacji i dynamiki potrafi zmieniać się co miarę, zwłaszcza w partii perkusji. Kompozytorka nakłada na siebie plany instrumentalne o różnej dynamice, tworząc unikatowe mikstury brzmieniowe. Tak duża zmienność, przy operowaniu silnymi kontrastami, może prowadzić do fragmentaryzacji utworu, jednak wspomniana już wcześniej pulsacyjność tej muzyki zapewnia odczucie continuum.

Cechą charakterystyczną brzmień stosowanych przez Długoszewski jest także ich niestabilność. Kompozytorka szczególnie upodobała sobie glissanda, tryle, rykoszety, przednutki krótkie, wibrato i wielodźwięki na instrumentach dętych – a wszystko to, co niejako rozmywa dźwięk, sprawia, że staje się nieoczywisty, a jego wykonanie – czyni trudnym do dokładnego powtórzenia. Muzycy współpracujący z Długoszewski wspominają, że podczas prób często improwizowała, wprowadzała zmiany do partytur, a materiały nutowe dostarczała w ostatnim momencie. Być może ta nieprzewidywalność była tyleż elementem procesu twórczego kompozytorki, co pożądaną wartością estetyczną jej muzyki.





 © Bôłt Records 2013| www.facebook.com/boltnewmusic | statut Fundacji 4.99